Vijftig dagen onderweg.

Het Zuidwestelijk gebied van het departement Creuse en de Houte Vienne zijn prachtige bergachtige gebieden, mooi om door te lopen.Soms wel afzien op de bergpaadjes, maar elk uitzicht is als het ware een beloning, als je het wilt zien vervelen berggebieden nooit. Inmiddels in de dordogne aangeland, dit is iets minder hoog, wat meer heuvelachtig, maar ook prachtig om doorheen te lopen. De Camino zorgt steeds weer voor bijzondere ervaringen. Ik weet inmiddels dat de Camino voor een ieder voor een ander beleving zorgt. Het brengt de een eenzaamheid, de ander moeilijkheden om te overwinnen, een ander vriendschap, gezelligheid of lijden, ook dat zie je voorkomen. De weg zorgt voor de ervaringen die voor jouw als individu goed of nodig zijn, dat is het beeld. Op dit moment heeft de weg voor mij vooral bijzondere ontmoetingen in petto, ontmoetingen met mensen die willen zorgen en willen geven, tijd en energie. Ik loop zo ongeveer in een propje pelgrims van vijf of zes mensen, mensen die je dan steeds weer zie in de dorpjes waar je overnacht. Het is vreemd dat niemand goed weet waarom hij of zij de reis maken. Sommigen zijn al jaren bezig en zijn BV al drie keer te Santiago geweest, en lijken vast te zitten aan de weg. Ik reis nog steeds met Adrie Moonen, dat houdt dat we ons eigen tempo en dynamiek houden maar dat we op dezelfde plek proberen te eten en overnachten, dat gaat prima zo. Zo zochten we in een dorpje, genaamd Les Bilanger, om een uur of vier naar een plaats voor de nacht en als het kan eten, Daar vonden we een dame en een man die voor pelgrims zorgen.De vrouw, Francoise,is een kunstenares,en volgens mij een heel goede gezien wat ze maakt, die leefde van de kunst en van lesgeven daarin. Lesgeven doet ze alleen nog op uitnodiging in andere plaatsen.Ze had een huis aangeschaft voor haar studenten. Ze sprak over de wonderen van de Camino, en vertelde dat zij geroepen werd om het huis ter beschikking te stellen van pelgrims.Praktisch doet een man dat dan, Marcel, een mengeling tussen Raimond van het Groenewoudt en Gollum, maar met een enorm goed hart. Hij zorgt voor de maaltijd met sloten wijn als het aan hem ligt. De gite waar we slapen is netjes en schoon, het huis waar Marcel in woont tart elke beschrijving, zo een bijzarre puinhoop heb ik in elk geval nog niet eerder gezien.We hebben veel lol met elkaar gehad,echt ervaringen die bijzonder zijn , en zo zijn er vele. Zoals ik vorige keer al opmerkte wordt het pelgrimeren een levenswijze, eten ,lopen, mensen ontmoeten, afzien, plezier, maar het is vooral ongecompliceerd. Gedachten zijn er genoeg, maar zijn vluchtig, blijven niet altijd hangen. Vandaag precies ben ik vijftig dagen onderweg,ik heb ruim veertienhonderd KM afgelegd.Iets meer dan de helft van de afstand tot Santiago. Ik loop nu wat minder KM per dag, dat komt door de mogelijkheden voor overnachting en door het bergachtige gebied. Ook begint het zo nu en dan erg warm te worden, zodat een vijfentwintig gemiddeld op dit moment een prima afstand is. Kortom egenlijk gaat alles zoals te verwachten op een dergelijke onderneming. Nu ga ik maar eens kijken waar we komende nacht een bedje kunnen vinden. Ik groet een ieder van harte, en bedank voor de belangstelling en de reacties.

Maandag 18 mei, van Benevent- L, Abbye naar Les Billanges 30 km.
Prachtige tocht door de bergen van Ambazac.
Adrie en ik lopen gezamelijk het dorpje binnen en vinden een heel bijzonder onderdak bij Fransoise en Marcel. Als we om een uur of zeven net zitten te eten komt ook Dominiqeu aangewandeld, zodat we weer eens met zijn drieen op het zelfde adres zitten.

Dinsdag 19 mei, van Les Billanges naar Saint- Leonard- de- Noblad, 20 km. Te Saint- Leonard vinden we onderdak in de gemeente gite,Prima voorzieningen, we betalen 10 euro voor het bed. We zij vroeg in de mooie stad. We bezichtigen de kerk en andere aardigheden. We maken zelf de maaltijd van Rijst en een prutje van gehakt, aubegine, tomaat,enz. Met wat kaas en een fles wijn eten we weer smakelijk en gezellig, Dominiqeu is er ook weer en eet met ons mee.

Woensdag 20 mei, van Saint Leonard naar Limoges, 22km. Limoges is een grote stad waar we de laatste 7 km voor we in het centrum komen door bebouwing heenlopen. Dominique heeft een hotel geregeld voor ons drieen. Voor we naar ons hotel gaan wat op ruim een kilometer buiten het centrum blijkt te liggen bekijken we de stad. Wederom een mooie cathedraal. Het hotel wordt gerund door een jonge Rusische vrouw die zegt dat ze in Frankrijk heeft gezocht naar een stad waar het beste en lekkerste water uit de kraan komt om aldaar te gaan wonen.Volgens haar is dat Limoges.Ze adviseerd water te drinken in plaats van wij of bier. We volgen haar raad niet op. Het blijkt dat we met z'n drieen op een kamer liggen. Hoewel Adrie doof is en zonder gehoorapparaat op pad is besluit hij om oordoppen te gaan kopen.Dominiqeu maakt snachts geluiden die eigenlijk niet meer onder het begrip snurken te vatten zijn. Ik denk dat hij aan een ernstige vorm van abneu lijdt.

Donderdag 21 mei, van Limoges naar Flavinax, 28 km. Het regend een beetje. Mooie route, maar ook wel wat asfalt. Te Flavinax is er geen restaurant of iets om te eten. Wel vind ik onderdak in de gemeente gite waar ook Adrie, Dominiqeu, Daniel slapen. We maken een maaltijd uit de rugzak voor vier personen, Macaronie, met worst en kaas, een fles wijn en whalaa, gelukkige pelgrims.

Vrijdag 22 mei, van Flavinax naar La Coqiulle,31 km. Prima wandeldag, droog en niet te warm, mooie uitzichten. Dominiqeu, heeft een plekje voor ons in de gemeente gite gereserveerd, er zijn vier plaatsen maar er worden nog twee bedden in de keuken op de vloer gelegd, zo slapen er 6 pelgrims. Marilou de vrijwilliger regelt alles en kookt een maaltijd. We betalen 18 euro inclusief diner en ontbijt.