Santiago de Compostella!!

Op vrijdag 3 juli, om 0930 uur is Santiago in zicht en om 1030 uur zijn de laatste 22 KM afgelegd.Ik heb de mis om 12 uur bijgewoond. Echt bijzonder om mee te mogen maken. Wel is het nodig om door het toeristische circus een beetje heen te kijken. Mijn emoties heb ik dan ook vooral gedurende de reis ervaren en niet zo zeer te Santiago. Santiago is een zeer indrukwekkende stad. Maar ook een festijn van eten en drinken. De opgeluchte pelgrims die de reis hier beeindigen vieren dat wel. Ik heb besloten om niet naar Finisterre te gaan, ook niet per bus zoals vele dat doen.Ik moet zeggen dat na het besluit te hebben genomen, dat geheel okee voelt. Ik verlang naar huis en niet naar de oceaan, ik volg mijn gevoel en vind op dit moment 2630 km genoeg. Ik heb de reis gemaakt in 91 dagen waarvan 1 rustdag toen Jannie me bezocht in Noord Frankrijk. Ruim 29 km gemiddeld is niet zo slecht gelopen, hoewel het daar natuurlijk niet om gaat. Aan de andere kant heb ik van een stel gehoord die uit Nerderland zijn vertrokken en die 20 KM per dag lopen, ook dat zou voor mij niet kunnen, want dan ben je ongeveer een half jaar onderweg, tenminste als je aan wilt komen in Santiago. Ik hou Finisterre tegoed voor een andere keer. Ik geniet van de stad en van de mensen daarin. Ik zie weer pelgrims die ik op de weg ontmoet heb.Het geeft een goed gevoel elkaar hier in deze stad weer te zien en, dat hoort er ook bij, weer afscheid te nemen. Ik ben de reis naar huis aan het voor bereiden. Ik ga met de trein en doe er twee dagen over om thuis te komen. Ik kies voor de trein omdat het vliegtuig mij te snel is. De trein geeft volgens mij ook de mogelijkheid om te laten bezinken, langzaam om te schakelen maar het gewone leven. De schoenen zijn een mirakel op zich. Bij binnenkomst in Spanje was er minder dan 1 mm rubber onder de hakken. Welnu dat is wel weg maar verder nauwelijks verder gesleten. Ik denk dat dat komt omdat hier in Spanje misschien 90 procent van de paden van ander materiaal zijn dan van asfalt. Dat geeft een andre slijtpatroon, zorgen voor niets dus! De knie doet het weer prima, hoewel als ik mijn bergschoenen uitdoe en mijn slippertjes aan dan verandert de spierspanning, denk ik, want dan zwabbert de knie voor mijn gevoel en heb ik soms de indruk dat ik geen honderd meter kan lopen. Bijzonder vreemd. Wellicht dat ik srtaks thuis dus weer ga lopen met een rugzak van 15 KG en bergschoenen. Dat is ook weer eens wat anders op het douane kantoor. Aan de mensen die reageren dat ze genieten van mijn kleine verslagen , wil ik laten weten dat ik volgens mij minstens zoveel plezier beleef aan jullie reacties. Ik neem mij voor dat als ik thuis ben dat ik mijn aantekeningen verder zal uitwerken. Aan een ieder hartelijke groeten, voor de mensen die op vakantie gaan een mooie tijd gewenst, en tot spoedig ziens!! Pleun

Vrijdag 3 juli, laatste stukje naar Santiago. Om even vijf uur word ik wakker van geritsel en vertrekkende pelgrims. Een ieder wil voor de aanvang van de mis om twaalf uur te Santiago zijn. Ik vertrek en loop de eertse kilometers in het pikke donker. Ik loop achter Spaanse mensen aan die met lampen lopen. Door de ecalyptus bossen in het donker lopen is ook weer een ervaring op zich.
Vlak bij Santiago tref in Serge die ik een aantal dagen niet meer heb gezien omdat hij sneller is gegaan.
We lopen samen Santiago binnen. Ik heb nauwelijks emoties. Ik denk op dit moment nog dat ik door zal lopen naar Cap Finisterre. Ik ga met Serge naar het kantoor voor het laatste stempel en het Compestolaat, de aflaat waardoor oorspronkelijke tijd die je door moet brengen in het vagevuur wordt gehalveerd of teniet gedaan. Ik vraag om een adresje voor pelgrims en krijg een adres op nog geen 50 meter van de cathedraal.
Daar is een hostal van Maria, een enorm gastvrije Spaanse. Ik kan een een kamer met vier bedden krijgen die ik reserveer voor Serge, Bennois,Wim en mijzelf. Ik bel Wim die toevallegerwijs oploopt met Bennois, zo komt alles netjes bij elkaar. Om twaalf uur woon ik met natuurlijk, vele anderen de mis bij. Het is wel indrukwekkend. Ik ontmoet steeds pelgrims die ik eerder onderweg heb gezien. Ik besluit in elk geval twee dagen te blijven en dan verder te zien wat te doen. Ik vermaak me uitstekend in Santiago. Lekker eten drinken en rondlopen. Na de eerste dag besluit ik om naar huis te gaan. Het is voor mij helemaal goed. Ik koop kaartjes voor de trein en reis in twee dagen Naar huis. Ik reis samen met Wim. we overnachten te Handay. Als we
's-avonds in Handay gaan eten merken we dat we weer in Frankrijk zijn, de meeste restaurants zijn dicht en om tien uur sluit ook het restaurantje waar we eten.