Een rustig dagje in Charleroi

Vrijdag 10 april, 7e dag van Mechelen naar Grimbergen 24 KM.
Op goede vrijdag, kom ik te Grimbergen aan.Een prachtige dag door de velden van het platte ¨Vlaanderen Land¨. Om 1445 uur stap ik de Sint -Servaaskerk van de Norbertijner abdij binnen en zoals al eerder is gebeurd als ik aankwam zijn ze bezig met de voorbereiding voor een Mis. Ik wil graag een stempel in mijn pelgrimspas en ik zoek een plaats voor de nacht.Ik vraag het een en ander aan een abt, want ze zijn geen monnik, geen pater, maar abten. Een stempel kan nog wel voor de dienst maar over het slapen daar moet de hoofdabt iets van vinden. Na de dienst zal de man die ik aanspreek me introduceren bij de abt zodat deze kan beslissen.Ik maak dus eerst de dienst mee, die, in verband met pasen, een kruisgang blijkt te zijn. Na deze bijzondere rondgang door de abdij blijf ik dus rustig in de kerk zitten, en op enig moment is daar de hoofdabt, die na enige bedenkingen instemt met een verblijf in de ambdij. Voorwaarde is dat ik met de abten ¨meedoe¨althans dat begrijp ik er uit.De abt zelf ontfermt zich over mij. Hij wijst een bed, de douche enz. Er zijn 16 abten in de abdij. De abt komt me om 1745 uur halen voor het diner. 's-avonds is er weer een bijzondere dienst (in verband met pasen )'S-morgens een ochtendgebed van ruim een half uur waarbij gregoriaanse gezangen worden beoefend . Dan volgt het ontbijt in stilte. Er is mij van tevoren door de abt gezegd ¨als ge gedaan bent zet ge uw bord daar en kunt U weer gaan¨. Tijden de gesprekjes zo tussendoor met de abt blijkt dat het niet zo gebruikelijk dat ze mensen zo ontvangen. Het schijnt zo ongeveer 1 keer per jaar voor te komen dat er een pelgrim om onderdak vraagt. De laatste keer, zo verteldt hij, is meer dan een jaar geleden, dat was een Pool merkt hij nog op.

Zaterdag 11 april, de 8e dag, van Grimbergen naar Beersel, 32 KM.Het weer is prima, lekker warm en droog. De route loopt door Brussel, daar scharrel ik enige uren rond en ben volledig van de route van de GR 12 af.In de grote kerk krijg ik een onzichtbaar droogstempel van een pater die daar zit om de bicht af te nemen. Hij kijkt op zijn "Tom Tom" hoe ver het is naar Santiago, en adviseert om te gaan liften. Ik wil graag de stad uit komen om verder een slaapplaats te vinden en stap uiteidelijk op lijn 4 om in Drogenbos te komen. Daar pak ik de GR 12 weer op en loop verder naar Beersel. Daar vind ik de camping waar ik overnacht.De camping is van een bareigenaar waar ook duivensport wordt bedreven. Het is er druk en gezellig. De ander morgen vroeg vertrekt er de visclub, kortom genoeg ruring.

Zondag 12 april, 9e dag . van Beersel naar Ittre/PontD'asquenpont, 29 KM.
Het weer is goed en warm. Veel klimmetjes de rugzak voelt zwaar aan. Ik heb last van rugpijn aan de beide zijkanten. In Pont- D'asquenpont zou volgens het gidsje een camping moeten zijn. Er is nergens een bordje te vinden dat naar een camping verwijst. Ook zijn de mensen aan wie ik het vraag vaag en men zegt dat er geen camping is, een ander wijst me wel de weg en na lang zoeken vind ik een kleine camping waar wat kleine vaste caravans staan. Er is geen receptie of een campbeheerder. Ik vind een plek er zijn warme douches. Ik slaap lang en goed.

Maandag 13 april 10e dag, van
Itre- pont D'asquenpont naar Godarville nabij Carleroi, 39 Km.
Het is een lange zware dag, Ik loop hoofdzakelijk de Gr 12, soms steek ik wat stukken af. Te Godarville campeer ik op een camping.

Dinsdag 14 april, de 11e dag onderweg, van Godarville, ten westen van Charleroi naar Zuid Charleroi.
Dat zijn maar weinig kilometers en het voelt aan als een rustdag. Gisteren heb ik volgens het boekje van de GR 39 KM. Door de Ardennen lopen is op zich niet zo bijzonder, alleen hele stukken zie je gewoon niemand, niemand op pad, of buiten. Alleen als je op de binnenweggetjes loopt zie je zo nu en dan een groepje mensen op de racefiets. De klimmetjes zijn soms heftig en de rugzak lijkt soms zwaar, maar ik heb al gedacht wat kan ik er nog uit doen? Maar ik kom niet zo ver. XXXXL weegt ook zwaarder dan XS. Ook heb ik al,wegens gebrek aan andere mogelijkheden, drie dagen achter elkaar gekampeerd. Ik heb het idee dat al mijn kleren ongeveer dezelfde geur verspreiden, ik zelf waarschijnlijk ook wel, dus vandaag hed ik behoefte aan een bed een bad, wat luxe en comfort. Dus vandaar de stad Charleroi. Een hotel is inmiddels betrokken en daar lang liggen weken in een bad vol met schuim. Ook mijn kleren lekker kunnen wassen in bad en nu maar hopen dat ze morgen ochtend droog zijn.De goedkoopste kamer die ik kon vinden was 61 euro. Wat eten en drinken dan zit je al aan 100 euro voor een dag, dan gaat je portemonaie snel leeg.
Zoals ik al eerder opmerkte is de tocht naar Santiago bij onze Belgische vrienden erg populair er gaat werkelijk geen dag voorbij dat ik niet aangesproken word, waarbij blijkt dat ze de tour hebben gemaakt of gaan maken, maar altijd met de fiets. Lopend vindt een ieder het mooiste maar ook te problematisch voor hen.

Allee ik ga weer stoppen en kijken of ik wat te eten kan scoren. Een ieder enorm veel geluk gewenst geniet van de luxe van je te kunnen wassen en lekker op de bank te kunnen zitten. Dank voor alle berichtjes ze helpen me de moeilijke momenten door.Waneer ik weer in de gelegenheid ben om via internet iets te laten horen weet ik niet. maar erg veel mogelijkheden zijn er niet. Ook voor dit adres heb ik ongeveer 30 keer moeten vragen en twee uren door de stad scharrelen. Of zou het misschien iets met mijn Frans te maken hebben. We zijn nog geen echte vrienden. Frans wil me nog niet zo begrijpen.