Beetje moe te Vezelay

Vezelay bereikt , prachtig stadje,mooie cathedraal, mooie omgeving, en weer een mooi overnachtingsadres bij de zusters van de liefde. We kunnen daar ook zelf ons eten maken, de spulletjes zijn gratis ter beschikking van de pelgrims.Vandaag 4 mei is precies een maand geleden dat ik uit Barendrecht ben vertrokken.Volgens de GR routeboekjes 979 KM . De GR heb is slechts gebruikt als richtinggevend,dus vaak stukjes afgesneden, zelf het pad gezocht, op gevoel, met kaart en kompas.Het Frankrijk waar we doorheen lopen is leeg!! Soms enkele dagen achterelkaar alleen maar dorpjes met geen winkel,ook geen bakker, geen cafe,en vaak ontbreken de mensen ook. Ook treffen we nauwelijks andere pelgrims, slechts een enkele keer komt het voor dat er een ontmoeting is. Kortom leeg en stil. Het vinden van een overnachtingsplaats is altijd een avontuur. Tot op heden is het goed gelukt, hoewel we enkele malen ¨in het wild¨ hebben gekampeerd.Het lopen is soms zwaar, de benen lijken soms leeg of van elastiek,ik vraag me af hoe dat komt, soms te weinig te eten te krijgen? Martin vertrekt morgen vroeg naar huis. We hebben een paar mooie weken met elkaar gelopen. De rugzak weegt soms zwaar, Ik geef de tent en het slaapmatje met Martin mee, ik ga er van uit dat ik verder wel een bed vind om de nacht door te brengen. Deze week had ik het behoorlijk moeilijk,Diana,mijn dochter lag in het ziekenhuis met flinke problemen, Janny was ook ziek.Dan is het moeilijk om niet de trein naar huis te nemen. De zwaarte van de reis is naast het lichamelijke vooral een geestelijke. Het alleen zijn, je geliefde missen,soms verlang ik wel naar huis. Elke dag bel ik even naar Janny,dat contact is wel nodig. Ik leer veel tijdens het lopen en reizen.Er gebeurt wel wat tussen de oren. Helderder wordt wat voor mij belangrijk is. Contacten met mensen, familie vrienden collega,s, en andere zaken die in het gewone leven als vanzelfsprekend worden beschouwd blijken hier en nu uitzonderlijk en belangrijk. Confrontaties met mezelf heb ik al behoorlijk ervaren. Kom laat ik het niet te zwaar maken, het is een bijzondere ervaringsrijke reis. Ik ga stoppen en ergens een biertje drinken. Ik groet een ieder van harte. De berichtjes zijn fijn dank daarvoor.Als ik weer een internet mogelijkheid vind horen jullie weer van mij.

Zaterdag 25 april, dag 22, van Chalon en Champagne naar Vitry Le Francois. We vertrekken voor 7 uur van de camping, waarvan het hek nog op slot zit. Er is geen voetgangers poortje we klimmen over het hek om weg te komen. De dag begint met mooi helder weer maar na enige uren regent het hard en dat blijft zo. We lopen langs het Marne kanaal dat weer is gemaakt langs de Marne rivier. De overs van de rivier en de rivier zijn mooi. Lopen in de regen is niet zo erg maar er zijn totaal geen plaatsjes om te schuilen , wat te eten of te drinken. Het is een lange natte dag naar Vitry. Om 16 uur komen we aan op het plein van de cathdraal die weer indrukwekkend is en er wordt prachtig sfeervol orgel gespeeld. We vinden een slaapplaats bij `de zusters van de barmhartigheid` waar we vriendelijk en liefdevol worden ontvangen.

Zondag 26 april dag 23. Rustdag. Om acht uur gaan we naar de mis in de veronderstelling dat we mooie orgelmuziek zullen horen. Dat is niet het geval. Er is een klein groepje mensen en geen orgelspel.
We gaan wat eten en terug naar onze kamer om de spulletjes op te halen en gaan op zoek naar het hotel dat Jannie heeft besproken. Jannie en neef Ron komen een dag op bezoek. We rijden weer eens in een auto naar een plaatsje aan een meer waar we picnicken met de spulletjes die Jannie heeft meegebracht. bezichtigen de stad eten wat en gaan vroeg naar bed.

27 april 24e dag , van Vitry Le Francois naar Rosnay Hopital.
Om 07 uur ontbeten en afscheid genomen. We gaan goed uitgerust en vol energie weer op pad , we lopen tot 18.30 uur door. We zoeken onze eigen weg waarbij het gidsje richtinggevend is. We maken volgens het gidsje 57 KM. Te Rosnay Hopital stappen we een cafe anex tabac anex kruidenier enz. binnen en drinken wat. Ik vraag aan de barman of er een mogelijkheid is om te overnachten voor pelgrims. De man pakt de telefoon en belt de burgemeester op. Hij zegt dat de burgemeester ons op komt halen. Dat duurt lang, na ongeveer een uur wordt er gebeld, het is de burgemeester en we worden verwezen naar de feestzaal van het dorp, 100 meter verder.
Daar komen kinderen en andere mensen zich met ons bemoeien. Maar geen burgemeester te zien . Op een gegeven moment komt de burgemeestersvrouw om ook polshoogte te nemen. Ze zegt kennelijk dat haar man er aan komt. En inderdaad na enige tijd komt er een man in een ketelpak aanracen en veronschuldigt zich voor het oponthoud . Hij verteld dat hij naast zijn burgemeesterschap nog een drukke baan heeft. Hij wijst ons de weg, we krijgen een slaapmatje. Hij neemt me mee naar het gemeentehuis waar ik zijn kantoor en vergaderruimte mag bewonderen. Ik krijg een stempel in mijn creditional.
En na alle comotie, het halve dorp overeind, denken we nog wat te gaan drinken in de bar, maar ja het is inmiddels 8 uur dus iedereen naar huis en de de bar is dicht.

Dinsdag 28 april, van Rosnay L- Hopital naar La Loge aux Chevres ongeveer 28 KM.
We hebben weer een zware dag, leeg gevoel, zware benen. Te weinig gegeten? Of hebben we gisteren een een te lange dag gemaakt? We weten het niet. Het is weer een moeilijke dag, veel modder in het bos, de paden zijn nauwelijks te belopen, we zoeken onze eigen weg met kaart en compas. Het weer is erg wisselvalig veel regen, maar ook opklaringen, veel wisselen van kleding, poncho aan, pocho uit, ook die verkleed partijen vreten energie! Volgens het gidsje zijn er te La Loge aux Chevres twee "gites de etappe". Als we bij de eerste gitte aankomen komt er een vrouw naar buiten, die er kennelijk niet veel voor voelt om ons een bed of kamer te verhuren. We zien er ook niet al te fris uit, in onze pocho gehuld en onder de modder. Ze verwijst ons naar een gite "speciaal voor pelgrims", een 100 mater verder in het dorp. En inderdaad vinden we een huis met een Jacobsschelp aan de deur. De deur is open maar er is niemand te vinden, ook niet in het huis van de beheerder/ eigenaar van de gite. We wachten ongeveer een uur er komt niemand.We besluiten onze intrek te nemen en ik hang een briefje aan de deur van de eigenaar dat we in de gite intrek hebben genomen.We kunnen douchen en onze kleren wassen. In de loop van de avond komt er een auto met twee dames en een heer. Geen probleem we betalen 11 euro voor een bed.

Woensdag 29 april dag 26, van La Loge aux Cevres naar Bar Sur Seine, ongeveer 20 KM. We lopen door een nat en leeg Noord Frankrijk. We komen door vijf kleine dorpjes waar in geen van de dorpjes iets is als een winkel of een cafe. Het weer is wederom wisselvallig, met zo nu en dan behoorlijk regen.

Donderdag 30 april 27e dag, van Bar Sur Seine naar Shesley, ongeveer 25 KM.Mooi wandelweer . Weer geen winkels of cafe. niets te koop, we eten uit de rugzak. In de dorpjes onderweg is er niets, maar, er zijn wel honden. Elk zich zelf respecterende huiseigenaar heeft een of twee honden in de tuin. Honden die op zijn minst enorm blaffen als je er langs komt. Soms worden de dieren helemaal dol en draaien als een tol in het rond en lijken gek van woede. De honden worden vreemd opgevoed denk ik. Je ziet zelden of nooit een eigenaar lopen met de dieren om ze uit te laten. Ik denk dat ze de behoefte op het erf doen. Lekker fris!
In Shesly zoeken we een plekje om te overnachten, ook dit is weer een dorp zonder faciliteiten. We besluiten op een veldje bij de kerk te gaan staan. We liggen wat te rusten en te luieren als er een vrouw vanuit de kerk te voorschijn komt. Ze vind het niet zo'n goed plan dat we op het veldje gaan staan, vooral omdat er niets ios, geen water, geen enkele voorziening. Ze bromt wat in de zin dat ze zegt een oplossing te zoeken. Ze belt de burgemeester en die verwijst naar de wasplaats van het dorp, daar is stromend water. De vrouw brengt ons daar. Het is niet veel beter, we kunnen ons verfrissen in de wasplaats. We eten wederom uit de rugzak, maar hebben best zin in wat te drinken. Martin trekt het dorp in en scoort na enkele pogingen een fles wijn van een bereidwillige dorpeling.

Vrijdag 1 mei van Shesly naar Tonerre. Het is mooi wandelweer en we arriveren al vroeg in Tonerre. Daar krijgen we via de VVV in een vilawijk in een groot leegstaand pand een paar kamers ter beschikking. Voor ons is het een prima plek, er is een grote buitenruimte. Later komen er nog twee Nederlandse vrouwen die de Camino in Spanje al eens hebben gelopen, ze zijn nu voor een paar weken onderweg in Frankrijk.
We maken een gezamelijke maaltijd en hebben een gezellige tijd met elkaar.

Zaterdag 2 mei van Tonerre naar Vermenton, ongeveer 32 Km. Na koffie te hebben gedronken met de twee zussen nemen we afscheid en zoeken we een doorsteek richting Vezelay, zodat we niet via Auxerre een grote omweg behoeven te gaan. We lopen veel over asfalt. Te Vermenton drinken we wat in een cafe en op de vaste vraag of hier in het dorp een mogelijkheid voor een pelgrim is om te overnachten antwoord de bardame na ongeveer 5 minuten dat we een gratis kamer kunnen krijgen op een particulier adres. We lopen in de aangewezen richting, het is mooi weer en besluiten toch om de camping op te zoeken, dat geeft ons toch wat meer bewegingsruimte.

Zondag 3 mei de 30e dag, van Vermenton naar Lac -Sauvin .
Mooie wandeling half bewolkt, naar Vezalay is het nog 31 KM via de GR maar we besluiten om dicht bij Vezalay te overnachten dat wordt dus Lac- Sauvin op ongeveer 11 KM van Vezaly zodat we eigenlijk twee lichte dagen hebben en genoeg tijd om Vezalay te bekijken. Om vanaf de camping op de Gr te komen moeten we de rivier de Cure oversteken. We besluiten dat via de kortste route te doen en dat is langs het spoor en via de spoorbrug over de rivier. Hier is wel een risico, want er is geen ruimte om te lopen, dus lopen we over de rails. Als er een trein aankomt moeten we dus in de rivier springen, niet erg wijs!! We lopen snel over de rivier en alles gaat goed. Te Lac - Sauvin is er een gite de groupe en na wikken en wegen krijgen we bedden ter beschikking. Verder is er niets in het dorp. We eten weer eens uit de rugzak, brood , blikje vis, nootjes en water. Later scoren we bij een boertje uit het dorp nog een fles wijn en als die op is nog een bij de gite eigenaar.

Maandag 4 mei 31e dag van Lac-Sauvin naar Vezelay. Vroeg in Vezelay aangekomen. We vermaken ons best. Bij de VVV worden we uiterst vriendelijk geholpen en de dame van de organisatie besteld een taxi voor Martin.